Przeciętne wynagrodzenie w Polsce to już ponad 6 tysięcy złotych. Jednak jeszcze niedawno było znacznie gorzej

Przeciętne wynagrodzenie w Polsce zmienia się co roku. W 2022 roku według danych GUS wyniosło dokładnie 6 346,15 złotych. Jednak jak kształtowało się ono na przestrzeni lat? Od wejścia Polski do Unii Europejskiej wzrosło nominalnie aż o ponad 4 tysiące złotych, co przekłada się na 177,2%. Natomiast realny wzrost przeciętnego wynagrodzenia w tym okresie wyniósł ponad 67%.

Przeciętne wynagrodzenie w Polsce – obliczenie dynamiki

Podobnie jak w artykule – Płaca minimalna w Polsce realnie wzrosła o 120% od 2004 roku. W 2023 roku wynik ma się znacznie poprawić – i w tym przypadku możemy obliczyć realną zmianę przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej brutto. W tym celu będziemy musieli wykorzystać tzw. inflację skumulowaną, która w latach 2004 – 2022 wyniosła 65,7%.

Przeciętne wynagrodzenie w 2022 roku – 6346,15 zł
Przeciętne wynagrodzenie w 2004 roku – 2289,57 zł

6346,15 / 2289,57 * 100 = 277,2

Oznacza to, że wzrost płacy średniej w 2022 roku w stosunku do cen z 2004 wyniósł 177,2%.

Zobacz także: Są wyniki zmiany PKB za 2022 rok! Irlandia na szczycie, Estonia z recesją, Polska liderem regionu

Dynamika przeciętnego wynagrodzenia – 277,2
Skumulowana inflacja CPI – 165,7

277,2 / 165,7 * 100 = 167,29

Czyli realny wzrost przeciętnego wynagrodzenia między 2004 a 2022 wyniósł ponad 67%.

Zmiana nominalnego przeciętnego wynagrodzenia w Polsce w latach 2004 – 2023

Pod względem nominalnym nasze przeciętne zarobki w gospodarce narodowej najbardziej podniosły się w 2022 roku o 12,07%. Innymi zauważalnie dobrymi latami były 2021 (9,58%), 2008 (9,4%) oraz 2007 (8,63%).

W przypadku tendencji pierwsze lata po wejściu do UE cechowały się tempem wzrostu naszego przeciętnego wynagrodzenia na poziomie mniej więcej 4% rocznie. Następnie wzrost pensji przyspieszył w kolejnych dwóch latach, aby później zacząć systematycznie hamować. Od 2009 roku (z wyjątkiem 2011 roku) możemy zaobserwować utrzymujące się niskie tempo wzrostu przeciętnego wynagrodzenia aż do 2016 roku. Średnio w latach 2012 – 2016 wspomniane tempo wynosiło trochę ponad 3,5% rocznie.

Zobacz także: Raport PITD: Zarobki kierowców zawodowych w Polsce. Na jaką pensję można liczyć w 2022 roku?

Po 2016 roku tempo zaczęło przyspieszać i w latach 2017 i 2018 przekroczyło nawet 7%. Niestety w 2020 roku, w czasie pandemii COVID-19 tempo ponownie spadło i osiągnęło trochę ponad 5%. W następnych dwóch latach nominalne wynagrodzenia dynamicznie wzrastało.

Przeciętne wynagrodzenie po uwzględnieniu inflacji CPI w latach 2004 – 2023

Warto jednak zaznaczyć, że tak jak w przypadku płacy minimalnej, nominalne wartości nie zawsze przekładają się na siłę nabywczą naszych pensji. W tym celu możemy przyjrzeć się wynagrodzeniom po uwzględnieniu inflacji CPI w poszczególnych latach.

W tym przypadku wciąż widzimy ciągły wzrost wynagrodzeń. Praktycznie bez sytuacji, w której słupki znalazłyby się na bardzo zbliżonym poziomie.

Ogólnie w artykule – Spadek średniej krajowej wyniósł 2,1%. Tak źle nie było od 20 lat – przedstawiamy, że realne przeciętne wynagrodzenie spadło o 2,1%. Jest to prawda, a przedstawiona tutaj różnica wynika z tego, że realny wzrost GUS oblicza na podstawie dynamiki zmiany wynagrodzenia. Czyli między nominalnym wynagrodzeniem z 2021 roku a nominalnym wynagrodzeniem z 2022 roku.

Później jest ono pomniejszane o inflacje „pracowniczą” z roku 2022. Na tym wykresie wartości są pomniejszone o inflację, która wystąpiła w poszczególnych latach. Czyli wynagrodzenie z 2021 roku jest pomniejszone o inflacje CPI z 2021 roku. Analogicznie jest w przypadku 2022 roku.

Przy skupieniu się na procentowej zmianie względem okresu poprzedniego, możemy zauważyć znaczne różnice w porównaniu do wykresu przedstawiającego wynagrodzenie nominalne. Wykres otwiera i kończy się dwoma najgorszymi wynikami, czyli wzrostem o jedynie 1,03% w 2004 roku oraz o 1,08% w 2022 roku, który pod względem zmiany w wartościach nominalnych był najlepszy.

Przeciętne wynagrodzenie w Polsce — procentowe zmiany względem lat poprzednich

Tym razem najlepiej wypadł rok 2018, gdzie tempo wzrostu osiągnęło 7,78%. Innymi latami, które również odnotowały wysokie wyniki, są: 2021 (7,65%), 2008 (7,49%), 2007 (6,98%), 2013 (6,66%), 2019 (6,5%) oraz 2009 (6,15%). Oznacza to, że aż w siedmiu latach wzrost wynagrodzeń po uwzględnieniu inflacji przekroczył 6%.

Na pierwszy rzut oka widać zwiększone tempo po wejściu Polski do Unii Europejskiej, które zaczęło spadać od 2009 do 2011 roku. Co interesujące tempo przeciętnego wynagrodzenia dynamicznie wzrosło w okresie kryzysu w strefie euro. Dodatkowo od 2013 roku inflacja zaczęła wyraźnie spadać. W przytoczonym roku wyniosła jedynie 0,9%, co przełożyło się na zaprezentowany powyżej wynik.

Zobacz także: Sojusz rządu i biznesu, czyli francuski sposób na walkę z inflacją

Natomiast od 2014 roku, w którym inflacja się zatrzymała, przez 2015 i 2016, gdy weszliśmy w stan deflacji, aż do 2017 roku nasze tempo wzrostu wynagrodzeń spadało. Bez wątpienia deflacja pomogła poprawić wyniki z lat 2015 i 2016, które w ujęciu nominalnym nie były zachwycające, jednak z drugiej strony obniżyły wynik dla 2017 roku. Powód jest prosty. W 2016 roku deflacja podniosła wynik, natomiast w 2017 inflacja go obniżyła. W ten sposób zbliżyła obie wartości do siebie.

Rezerwy walutowe na świecie. Jaki jest ich stan i dlaczego są tak ważne?