Wynagrodzenia w Polsce znowu dynamicznie rosną! Tym razem o 12,1%

Według danych GUS przeciętne wynagrodzenia w Polsce wzrosły w kwietniu o 12,1% r/r, natomiast przeciętne zatrudnienie w kwietniu zwiększyło się o 0,4%. Co takie dane mówią nam w świetle wysokiej inflacji? 

Wynagrodzenia w Polsce rosną, ale w mniejszym tempie

Kwietniowe dane z rynku pracy nie zaskoczyły ekonomistów, ponieważ okazały się zgodne z oczekiwaniami. Wynagrodzenia nominalne w sektorze przedsiębiorstw wzrosły o 12,1% r/r wobec 12,6% w marcu, podczas gdy zatrudnienie zwiększyło się o 0,4% wobec 0,5% w marcu. Liczba zatrudnionych w ujęciu miesięcznym wzrosła o 8 tysięcy.

W obliczu inflacji CPI w kwietniu na poziomie 14,7%, wynagrodzenia realne dalej mają dynamikę ujemną (-2,6% r/r), jednak zbliżamy się do odczytów dodatnich. Kiedy takie nastąpią? Z marcowego raportu o inflacji NBP wynika, że realne wynagrodzenia zaczną rosnąć w trzecim kwartale 2023 roku. Wówczas inflacja ma wynieść 10,0%, podczas gdy wynagrodzenia mają rosnąć w tempie 11,3%. Wszystko zależeć będzie od dynamiki CPI. Mająca miejsce aprecjacja złotego w stosunku do walut twardych może sprawić, że inflacja znajdzie się poniżej oczekiwań NBP i innych zespołów prognostycznych, co przyspieszyłoby tempo wzrostu płac realnych. Jeżeli założymy oczywiście, że tempo wynagrodzeń nominalnych gwałtownie nie spadnie.

Należy jednak odnotować, że odczyt płac za kwiecień silnie podbiły wynagrodzenia w sektorze górnictwa i leśnictwa. Z danych GUS wynika, że podwyżki i premię w obu sektorach dodały punkt procentowych do dynamiki wynagrodzeń w sektorze przedsiębiorstw.

Mocny rynek pracy a inflacja

Z ust niektórych ekonomistów można usłyszeć kontrowersyjne opinie, że tak wysoka dynamika płac nominalnych niekoniecznie jest dobrym zjawiskiem. Dlaczego? W ekonomii odróżniamy bowiem perspektywę krótkookresową od perspektywy średnio- i długookresowej. W krótkim okresie wysoka dynamika płac nominalnych w obliczu wysokiej, aczkolwiek spadającej inflacji, sugeruje, że wkrótce płace realne ponownie zaczną rosnąć. Zatem będziemy mogli zwiększyć konsumpcję realną. Jak dotychczas nie pozwalały nam na to realnie topniejące wynagrodzenia. Kto miał, to dodatkową konsumpcję mógł finansować z oszczędności, a kto nie miał oszczędności (a w takiej sytuacji jest ok. połowa gospodarstw domowych w Polsce) ograniczał konsumpcję  – w wartościach realnych rzecz jasna. Gdy w końcu płace realne wzrosną, potencjał do konsumpcji się zwiększy – i bardzo dobrze! Ale z perspektywy krótkookresowej.

Zobacz także: Powstająca Elektrownia w Grudziądzu będzie jedną najnowocześniejszych w Europie

W średnim i długim okresie wysoka dynamika płac nominalnych grozi nasileniem uporczywości inflacji bazowej. Mimo że wiele zjawisk dezinflacyjnych (opisanych tutaj) sprowadzi inflację CPI (a także inflację bazową) do rozmiarów jednocyfrowych, to sprowadzenie inflacji do celu NBP (2,5%, +/- 1 pkt proc.) wymaga ujemnej luki popytowej, która warunkowana jest dochodem gospodarstw domowych. Im szybciej dochody gospodarstw domowych się odbudują, tym szybciej popyt odbije i tym szybciej odnowi się presja inflacyjna.

Z drugiej strony dynamika płac realnych już od niemal roku jest na poziomie ujemnym, co już mocno zdusiło presję popytową (realna sprzedaż detaliczna w marcu -7,3% r/r), a kwietniowy wzrost wynagrodzeń nominalnych był niższy od marcowego. Jeżeli tendencja utrzyma się w przyszłych miesiącach, to być może uda się ograniczyć uporczywość inflacji bazowej. Wiele zależeć będzie od polityki fiskalnej rządu w drugiej połowie br. i w 2024 r. A niestety gdy cykl wyborczy zbiega się z wysoką inflacją, politycy znajdują się na kursie kolizyjnym z bankiem centralnym. Zrealizowanie ostatnio ogłoszonych obietnic rządu stanowiłoby duże ryzyko dla inflacji.

Płace rosną w rekordowym tempie, mimo spowolnienia! Ale czy to dobra wiadomość?