OECD opublikowała dane dotyczące starzenia się społeczeństw w wybranych krajach członkowskich organizacji. Z badania wynika, że Demografia Zachodu będzie dla niego poważnym wyzwaniem.
Demografia Zachodu pogarsza, a ta Japonii i Hiszpanii wręcz się załamała
OECD określiło ile osób w wieku 65+ będzie przypadać na 100 osób w wieku produkcyjnym, czyli 20-64 lata. Obecnie – biorąc pod uwagę tylko kraje uwzględnione w badaniu – najlepsza sytuacja jest w Meksyku i Turcji, gdzie na 100 osób w wieku produkcyjnym przypada nieco ponad 10 osób. Całkiem dobra jest również sytuacja w Korei Południowe i w Polsce, gdzie te wskaźniki wynoszą odpowiednio 20 i 22 osoby.
Zobacz także: Demografia Grecji jest jak „tykająca bomba zegarowa”. System emerytalny zagrożony upadkiem
Zdecydowanie najgorsza sytuacja jest w Japonii, gdzie wskaźnik ten zbliża się do 50 co oznacza, że nieco ponad dwie osoby pracują na jednego emeryta. Jest to bardzo niekorzystny układ. Drugi i trzeci najgorszy wyniki jest we Włoszech i w Niemczech, jednak jest on znacznie lepszy niż w przypadku Japonii. Wskaźnik dla tych dwóch państw wyniesie odpowiednio blisko 40 osób i około 35 osób na 100 obywateli w wieku produkcyjnym.
W 2050 roku sytuacja może ulec zmianie. Polska, która w 2015 roku na 12. miejscu spośród 15 przebadanych krajów, czyli była społeczeństwem, gdzie osób w wieku 65+ jest stosunkowo mało. W 2050 roku będzie już na szóstym miejscu.
Wówczas na 100 osób w wieku 20-64 lata przypadnie 60 osób w wieku 65+. To zatrważająca statystyka, a przecież w Japonii i Hiszpanii ten wskaźnik ma się zbliżyć do poziomu 80 osób.
Zobacz także: Amazon pozwany przez… fundusz emerytalny. To kolejny problem firmy
Wiek emerytalny trzeba podnieść
Jest to najlepsza statystyka potwierdzająca, że wiek emerytalny musi być dostosowany do demografii. W sytuacji, gdy obecnie na jednego emeryta przypadają w Polsce około 4 osoby w wieku produkcyjnym, tak za 30 lat będą to niespełna dwie osoby. W takiej sytuacji należy się zastanowić jak, przy obecnym wieku emerytalnym, będzie wyglądał w Polsce system emerytur. Bez podniesienia wieku emerytalnego czeka nasz zapaść systemu, która nie objawi się jego bankructwem lecz znacznie niższymi świadczeniami. Niewykonalnym jest tak mocne podniesienie podatków dla pracujących, z których będzie można wypłacać odpowiednie świadczenia. Tak duże obciążenia fiskalne z pewnością nie przyniosłyby zamierzonego skutku, gdyż prawdopodobnie szybko przekroczono by szczyt krzywej Laffera co oznacza, że wpływy podatkowe byłby mniejsze.
Szereg danych OECD, Eurostatu, GUS i ZUS pokazuje, że podwyżka wieku emerytalnego jest nieunikniona jeśli chcemy utrzymać system emerytalny w takiej formie jak dotychczas. Sęk w tym, że rządzący wychodzą ze zgoła odmiennego założenie, wymyślając kolejne benefity dla emerytów, co jest dla zdecydowanej większości ekonomistów posunięciem kompletnie niezrozumiałym.
