Kanada: Powszechna pomoc socjalna lepiej wspiera dzietność niż ta warunkowa
Analiza kanadyjskich programów pomocy społecznej dla rodziców pokazuje, że uniwersalne świadczenia silniej oddziałują na dzietność, od tych, których wysokość determinują zarobki rodziców.
Dzietność jest coraz poważniejszym problemem państw rozwiniętych. Brak zastępowalności pokoleń doprowadza do zwiększenia się obciążenia demograficznego, a to wymusza podnoszenie podatków na finansowanie kosztownej ochrony zdrowia i systemu emerytalnego. To zmusza rządy do szukania sposób na zwiększenie dzietności. Wiele osób wskazuje na to, że transfery pieniężne mogą być skutecznym narzędziem zwiększania liczby dzieci.
Kanada: Pomoc socjalna zwiększa dzietność
Badanie “Design Matters: Causal Evidence on Cash Benefits and Fertility” autorstwa Qiongda Zhao z Uniwersytetu Calgary udowadnia, że powszechne programy socjalne są korzystniejsze od tych, które nagradzają głównie bogatszych.
W swojej analizie naukowiec bada wpływ dwóch kanadyjskich programów na liczbę dzieci. Pod uwagę wzięto dwa świadczenia. Pierwsze — Allowances for Newborn Babies (ANC), jest transferem powszechnym wprowadzonym w 1988 roku. Zapewnia on stałe dochody dla wszystkich rodzin z noworodkiem, niezależnie od ich dochodów. Drugim jest Quebec Parental Insurance Plan (QPIP). To wprowadzony w 2006 roku transfer uzależniony od zarobków. Zwiększa część zarobków zastępowanych przez świadczenia z tytułu urlopu rodzicielskiego, co ostatecznie przekłada się na wyższe odszkodowania macierzyńskie. Najwięcej zyskują osoby o średnich i wysokich dochodach. Oba programy zostały wprowadzone w prowincji Quebec.
Zobacz też: Konkubinat ma gorszy wpływ na rozwój dzieci niż małżeństwo [BADANIE]
Transfery doprowadziły do zwiększenia się dzietności w tej prowincji. Wpływ ANC był znacznie wyższy. W ciągu dziewięciu lat po wprowadzeniu ANC zwiększyło płodność o 17 procent, a QPIP o 10 procent. Co bardzo istotne — programy te nie zmieniły czasu podjęcia decyzji o dziecku, ale na stałe spowodowały wzrost liczby urodzeń. Trwałość działania programu to jeden z najważniejszych czynników w polityki prorodzinnej. Wpływ programu ANC osiąga swój szczyt w 1993 roku, a potem nieco słabnie. QPIP ma mniejszy wpływ na dzietność, ale jest on znacznie stabilniejszy.
Z uwagi na różny koszt obu programów należy porównać z sobą ich koszty i wpływ. Skalując korzyści do 1000 CAD (w cenach z 2017 roku), każde 1000 CAD wydane na świadczenia uniwersalne, wiązało się ze wzrostem dzietności o 3,6%. W przypadku świadczenia zależnego od zarobków było to jedynie 2%.
Powszechna pomoc socjalna przynosi większe korzyści
Dlaczego 1000 CAD wydane na świadczenie niezależne od dochodów przynosi większe korzyści? Kluczem jest dystrybucja dochodów. Podczas gdy świadczenie uniwersalne zapewnia większe wypłaty kobietom o niskich dochodach, które są bardziej wrażliwe na zachęty finansowe, świadczenie zależne od zarobków zapewnia większe wypłaty kobietom o wysokich zarobkach, które są na nie mniej wrażliwe. 1000 dolarów robi w końcu znacznie większą różnicę rodzinie o niskich dochodach, niż tej o wysokich.
Wpływ obu programów przedstawiają poniższe wykresy. ANC najmocniej wspiera osoby najuboższe. Wzrost dzietności jest też znacznie wyższy w przypadku najuboższych. Z kolei QPIP trafia głównie do najbogatszych, a dzietność zwiększa dość równomiernie w całej populacji.
Wnioski płynące z badania są dość intuicyjne — wsparcie pieniężne jest kluczowe i najsilniej wpływa na dzietność wśród osób o najniższych dochodach. W przypadku osób o lepszej sytuacji życiowej dodatkowy transfer nie odgrywa już tak dużej roli.
Zobacz też: Minister Marlena Maląg odkrywa świat! Znalazła sposób na poprawę dzietności [FELIETON]
