Afryka z roku na rok coraz bardziej się bogaci. Jednak majątek, szczególnie prywatny, koncentruje się głównie w pięciu punktach na mapie kontynentu. Bogactwo w Afryce wciąż jest często powiązane z nepotyzmem oraz kleptokracją.
Bogactwo w Afryce – majątek prywatny wynosi 2,1 bln USD
Jak wskazują analitycy Visual Capitalist, Afryka obejmuje ponad 50 państw, jednak to pięć z nich odpowiada za ponad połowę całkowitego bogactwa na kontynencie. Mowa o RPA, Egipcie, Nigerii, Maroko i Kenii.
Zobacz także: Wzrost populacji w Afryce: Do 2050 roku co czwarty mieszkaniec globu będzie Afrykańczykiem
Co więcej, całkowity majątek prywatny szacuje się na 2,1 biliona USD. W Afryce mieszka obecnie 21 miliarderów. Jednak samo bogactwo koncentruje się głównie w pięciu punktach na mapie.
Główną ostoją bogactwa kontynentu afrykańskiego jest Republika Południowej Afryki. To przede wszystkim silny rynek nieruchomości oraz rozwinięte usługi. RPA zajmuje drugie miejsce na kontynencie, jeśli chodzi o majątek przypadający na jednego mieszkańca.
Zobacz także: South African Airways mogą stracić licencję. Poważny cios dla RPA
W przeliczeniu na jednego mieszkańca najbogatszym krajem Afryki jest Mauritius. Wyspiarski naród zajmuje pierwsze miejsce z kilku powodów. Dużą rolę odgrywają przede wszystkim HNWI (ang. High-Net-Worth Individuals), a więc osoby dysponujące majątkiem wynoszącym co najmniej 1 mln dolarów amerykańskich (liczonych w płynnych środkach finansowych). Przybywają oni na Mauritius, stając się rezydentami. Ważnym aspektem jest również uproszczenie przepisów dotyczących prowadzenia biznesu. Mauritius zajął 13. miejsce na świecie w raporcie Banku Światowego Doing Business. Co więcej, w państwie nie występują podatki od spadków ani od zysków kapitałowych. Zdaniem wielu to również najbezpieczniejszy kraj w Afryce z dynamicznie rozwijającym się sektorem finansowym. Te wszystkie czynniki składają się na wynik dotyczący całkowitego majątku prywatnego. W ciągu ostatniej dekady najsilniejszy wzrost w tej kategorii odnotował właśnie Mauritius. Na kolejnych miejscach znalazły się państwa takie jak Rwanda i Etiopia (Więcej: Rwanda gospodarczym tygrysem Afryki? Do 2050 roku chce stać się państwem o wysokich dochodach oraz Etiopia: Największa elektrownia w Afryce zaczęła produkować prąd! Egipt i Sudan protestują).
Analizując powyższy wykres, warto zwrócić również uwagę na Nigerię. Państwo to odnotowało największy spadek wartości prywatnej na przestrzeni minionej dekady. Największa gospodarka Afryki odnotowała negatywny wynik głównie z uwagi na wysokie bezrobocie, korupcję i nadmierne uzależnienie od ropy naftowej.
Jedno jest pewne, Afryka staje się coraz mniej uzależniona od sektora wydobywczego. Duży wpływ na to ma rosnący sektor usług, szczególnie we względnie bogatych państwach. Warunki prowadzenia działalności gospodarczej również ulegają poprawie.
Prognozy dla Afryki – szanse i zagrożenia
Według prognoz dla Afryki całkowity majątek prywatny na tym kontynencie wyniesie 3 biliony USD do 2031 roku. Największą siłą kontynentu w nadchodzących dekadach ma być sytuacja demograficzna. Podczas gdy największe gospodarki świata zmagają się z niskim współczynnikiem urodzeń, w Afryce sytuacja jest odwrotna. Co więcej, szacuje się, że do 2050 roku co czwarty mieszkaniec globu będzie Afrykańczykiem (Więcej: Wzrost populacji w Afryce: Do 2050 roku co czwarty mieszkaniec globu będzie Afrykańczykiem). 45% dzieci urodzonych w tej dekadzie będzie pochodziło z Afryki.
Jednak oprócz pozytywnych wiadomości dotyczących kumulacji bogactwa w Afryce, coraz głośniej jest o kryzysie humanitarnym, który może dotknąć poszczególne państwa kontynentu. Pomimo odblokowania portów czarnomorskich, społeczeństwa biednych państw pozostają zagrożone. Afryka to również kontynent skrajności i nierówności, szczególnie w kontekście standardu życia. W niektórych regionach, szczególnie bogatych w zasoby naturalne, zyskuje głównie oligarchia. Dobra naturalne są sprzedawane zachodnim korporacjom, a uzyskane środki rozdysponowane w wąskim gronie. Tym samym, nawet jeśli państwo ma spory potencjał, dla mieszkańców nie zawsze będzie to oznaczało wyższy standard życia czy polepszenie warunków gospodarczych. Niektórzy eksperci wskazują, że kontynent cierpi na trzy „przypadłości”, którymi są korupcja, kleptokracja oraz nepotyzm.
Nadzieją dla Afryki pozostaje zmniejszający się odsetek osób żyjących poniżej skrajnego poziomu ubóstwa. Na przestrzeni ostatnich trzech dekad (licząc do roku 2019), odsetek gospodarstw domowych w Afryce, których poziom dziennych wydatków konsumpcyjnych wynosi mniej niż 1,90 USD dziennie, spadł z 56% do 34% (Więcej: Afryka: Wskaźnik skrajnego ubóstwa spadnie do poziomu 1,7% w latach 2056-65).
Afrykański gaz jako alternatywa rosyjskich dostaw dla Zachodu [ANALIZA]
